Prolog

             Z kieszeni czarnej, skórzanej kurtki wyciągnęła paczkę papierosów. Odpaliła jednego i mocno zaciągnęła się, pozwalając aby trucizna dostała jej się do płuc. Z zadowoleniem przymknęła ciemnoszare oczy i wypuściła dym ustami. Dziewczyna wiedziała, że to okropny nawyk, lecz czasami lubiła zapalić. Dla samego relaksu.

            Spokojnym krokiem szła wzdłuż szeregowych domków. Znajdowała się w jednej z mieszkalnych dzielnic Londynu, gdzie teraz będzie mieszkała. Brunetka przyznała się przed samą sobą, że nie szaleje ze szczęścia z powodu przeprowadzki. Boi się nowego miejsca,  towarzystwa i szkoły. Kiedyś nie musiała martwić się o takiego typu rzeczy. Chociaż z jednej strony, teraz dostała szansę, aby zacząć wszystko od nowa.

            Nowe miasto, nowy początek, nowa ona. Łatwo powiedzieć, trudniej zrobić. Ciężko odzwyczaić się od dawnych przyzwyczajeń. Między innymi od palenia papierosów. Noelle przyznała się bez bicia, że nie jest ani nigdy nie była aniołkiem. Imprezowała za dużo, była zbyt wredna i śmiała się z innych ludzi zbyt głośno. Nie narzekała na brak popularności. Wręcz przeciwnie, w poprzednim liceum była jedną z najpopularniejszych dziewczyn. Ale to głównie dzięki temu, że miała popularnego chłopaka.

            A dlaczego była z nim, chociaż nic do niego nie czuła? Owszem, był przystojny, jednak nic poza tym. Jak już wspomniała, cieszył się dużą popularnością, więc przy nim, ona także mogła się taka stać. Obracała się w kręgu ludzi, którzy tylko udawali jej przyjaciół, aby poznać jakiś sekret, a następnie to wykorzystać.

            Smutne ale prawdziwe. A teraz ma wkroczyć w świat ludzi, których nie zna, a oni nie znają jej. Tutaj była nikim. Ma szansę pokazać swoje prawdziwe "ja". Pokazać, że jest trochę nieufna, krucha i łatwo zamyka się w sobie, mimo tego, że z wielką wprawą i łatwością ukrywa wszystkie uczucia pod maską.

            Pozostaje dokonać wyboru. Czy wciąż chce być Noelle, która jest popularna i może mieć wszystko czego zapragnie, czy też Noelle, która wcale nie jest taka idealna i bez skazy?

            Nastolatka w swoich rozmyślaniach o mały włos zapomniała wspomnieć, że dziś kończy siedemnaście lat. Wszystkiego najlepszego – pomyślała rzucając niedopałek na ziemię i zgniatając go podeszwą trampka.

Prolog za nami. Mam nadzieję, że wam się spodoba. Pierwszy rozdział dodam w przyszłym tygodniu. Do napisania!